Wspólnota Pełnych Domów – katolicka wspólnota, jednocząca wierzących, którzy pragną świadczyć nadzieję zbawienia, przede wszystkim odepchniętym i nie mającym nadziei; jednocząca dążących ciągle odnawiać się w Duchu Świętym, dojrzewać do chrześcijańskiego powołania i wspólniej pracy na rzecz odnowy Kościoła Katolickiego na Litwie.

Utrzymujemy się z Bożej łaski, ofiar dobroczyńców i swojej pracy. Przede wszystkim chcemy nauczyć się pomagać nieszczęśliwym, cierpiącym, dręczonym nałogami i innym. We wspólnocie obowiązuje Statut, Regulamin, Porządek dzienny i Prawidła życia wewnątrz domu. Każdego dnia z rana i wieczorem odmawiamy Liturgię Godzin, uczestniczymy we Mszy Świętej, w różnych ćwiczeniach duchowych, a także pracujemy i studiujemy. Ciągle staramy się o wzrost naszej wiary i wykształcenie humanistyczne. Oprócz tego wyjeżdżamy na wycieczki, organizujemy różne programy kulturalne. We wspólnocie mamy braci, którzy złożyli śluby wieczyste; a do Seminarium Duchownego nasza wspólnota przyszykowała grupkę kleryków.

Wspólnotę tworzą bracia, którzy są po ślubach wieczystych i szykujący się to zrobić, podopieczni albo osoby będące na rehabilitacji.
We wspólnocie najwyższa władza należy do RADY, w której skład wchodzi założyciel i wszyscy bracia, którzy są po ślubach wieczystych Mocniejsi i zdrowsi członkowie wspólnoty wgłębiają się w chrześcijańskie powołanie, świadczą i pogłębiają wiarę codziennie dzieląc się ze słabszymi problemami, radościami, kłopotami i modlitwą.

Wspólnota ma swój znak i ubiór. Nasze hasło – MIŁOSIERDZIE I WIERNOŚĆ.

Cel misji wspólnoty Pełnych Domów polega na tym, aby człowiek mający problem po zamieszkaniu we wspólnocie był ewangelizowany, przyjął wiarę, zaczął wyzwalać się z nałogu i szykował się wrócić do samodzielnego życia albo powziął przez nas pełnioną posługę.

Dużo ludzi po zwiedzeniu wspólnoty albo po zamieszkaniu w niej spotkali się z bezpośrednim świadectwem życia chrześcijańskiego i Słowem Życia, pojednali się z Bogiem i Kościołem, niejeden odzyskał równowagę ducha i nadzieję życia.

Działalnością zajmujemy się od 1997 roku. Pragniemy przez wspólne chrzescijańskie życie być znakiem Bożego miłosierdzia dla najbardziej rozczarowanych i odepchniętych ( por. Łk 14, 16 - 24 ). Pragnienie Pana, „aby mój dom był zapełniony” ( Łk 14,23 ), pełne jest Bożego miłosierdzia niosącego nadzieję nawet najsłabszym i odepchniętym, jest źródłem natchnienia owej wspólnoty. Stąd pochodzi i jej nazwa – wspólnota Pełnych Domów.

Wiosną 1999 roku Jego Ekscelencji Biskupowi Kajszadorskiemu przedstawiliśmy plan ogólny Statutu wspólnoty i porządku życia we wspólnocie i otrzymaliśmy Jego poparcie tworzyć wspólnotę. Kajszadorski Biskup Juozapas Matulaitis, który od początku opiekuje się wspólnotą, 2 lipca 2001 roku zatwierdził jej Statut i udzielił statutu Kościelnej osobowości prawnej.

Do wspólnoty można przybyć po wcześniejszym zgłoszeniu się. Na dłużej zostaje się tylko po okresie próbnym. Po 1 - 3 miesiącach, jeśli zachowanie się przybyłego było nienaganne, on, jeśli chce, przedstawia Radzie wspólnoty prośbę zostać badającym powołanie albo być kształconym (to może trwać od 6 miesięcy do 2 lat). Po pomyślnie wysłuchanym kształcącym programie chłopcy składają prośbę zostać powołanymi (formacja powołanych trwa od 1 do 2 lat). Przyjmowani do grona powołanych zakładają ubiór wspólnoty. Później powołani składają przyrzeczenie czasowe (od1 do 3 lat) wspólnego życia i misji. Ostatecznie, po otrzymaniu jednogłośnego poparcia Rady, chłopcy składają śluby końcowe wspólnego życia razem, głosić (świadczyć) Ewangelię i wypełniać powołanie wspólnoty. Do każdego stopnia wprowadza się podczas obrzędów liturgicznych.

Przede wszystkim do wspólnoty są przyjmowani chłopcy w wieku od 18 do 30 lat.

Nasze drzwi są zawsze otwarte. Dlatego czekamy na Was.