Strona korzysta z plików cookie w celu zapewnienia płynnego działania, usprawnienia przeglądania oraz marketingu. Więcej informacji na temat wykorzystywanych plików cookie i możliwości rezygnacji znajduje się w naszej - Polityce prywatności

Kościół Odnalezienia. Krzyża św.(Kalwaryjski) (czytać)



Dźwięk w tle: International Early Music Ensemble “Canto Fiorito” Artistic director Rodrigo Calveyra

Podziel się z przyjaciółmi:

Projekto parneris keitykla TOP EXCHANGE

Wszystkie panoramy tego obiekta: Kościół Znalezienia Krzyża św. (Kalwaryjski) (4)

Opis

ul. Kalvarijų 225

W 1662 r. Wilno zaatakowali Szwedzi. Rozpoczęła się wojna rosyjsko-szwedzka. Biskup wileński Jerzy Białłozar, jako opiekun skarbca kapituły, uratował część przedmiotów sakralnych katedry. Wywiózł je i ukrywał w okolicach Wilna. Tymczasem Szwedzi ograbili go, a gdy się wymknął od nich, trafił w ręce kozaków, którzy pozbawili go wszystkiego. Po zakończeniu wojny pozostały przy życiu biskup obiecał zbudować Drogę Męki Pańskiej. W latach 1662-1669 na wzgórzu wybudował pierwszy drewniany kościółek, klasztor i 35 stacji Drogi Krzyżowej na wzór Drogi Męki Pańskiej w Jerozolimie.

W latach 1755-1772 dominikanie wznieśli drewniane budynki klasztorne i kościół, konsekrowany pod wezwaniem Znalezienia Krzyża Świętego.

W XVIII w., gdy spłonęły drewniane kapliczki Drogi Krzyżowej, zbudowano dziewiętnaście barokowych kapliczek murowanych i jedną bramę, siedem bram drewnianych oraz mostek na rzeczce Cedron. Kościół ma styl barokowy i posiada dwie zgrabne wieżyczki. Prowadzi do niego 60 stopni z ciosanego kamienia. W 1812 r. w kościele i klasztorze Francuzi urządzili szpital i koszary, a na domiar złego cofając się obrabowali. Ponadto późniejszy pożar zniszczył wyposażenie klasztorne i dużą bibliotekę. Z czasem dominikanie wyremontowali kościół i klasztor, a kaplice odbudowali.

Na frontonie kościoła widzimy napis – „Per crucem ad lucem” („Przez krzyż do światła”). Na ołtarzu wielkim – „Non istum, sed Christum crede per istum” („Nie w tego Chrystusa wierz, lecz przez tego Chrystusa”. Sklepienia kościoła zdobią piękne freski Pałubińskiego. Dominikanie gospodarzyli w Kalwarii do 1850 r., a następnie - księża wileńscy. Do 1930 r. wikarym w Kalwarii był Jonas Vienažindis, później przeniesiony do parafii Alioniai. Do wojny pracowali tu księża Polacy. W 1962 r. bolszewicy wysadzili kaplice w powietrze. Obecnie trwa ich odbudowa, a Droga Krzyżowa jest nadal obchodzona.

Vytautas Šiaudinis

Na górę